نفش مدیرفردا درتیم های کاری

درجامعه‌ی امروزی ما در سازمان ها عموما کارها به صورت فردی انجام می شود و معجزه گری تیم های کاری هنوز برای مدیران فرادست مان کمترشناخته شده است.گویا شاعران خود باید شعربگویند ومعروف باشندو یا کشتی گیران ما خود باید به تنهایی کشتی بگیرند و مقام بیاورند.در عوض ، فوتبال که ورزش جمعی است نتایج خوبی وپیشرفت کیفی وحرفه ای نداریم.البته عادت نکردیم که هرکس پاس گل را می دهد را درآغوش بگیریم وتشکرکنیم.صدا وسیمابه جای تشویق کارگروهی،دائما صحبت ازآقای گل می کنندو آدم وسوسه می شودوتلاش دارد با تک محوری درسرتیتررسانه ها قرارگیرد. و به جای این که شادی را دروسط زمین بین یازده نفر تقسیم کنیم دربیرون خط برای تماشاچیان هورا می کشیم.دوربین درصحنه های آهسته،فردی که گل زده را چند مرحله تکراری نشان می دهد ودریغ به آن بازیکنی که موقعیت گل زدن را فراهم ساخت.

شاید افرادی درسازمان ها باشندکه دوست دارند به صورت تیم های کاری، اهداف سازمان را بهبود وتعالی بخشند.اما بعد از پایان کار، یک نفرسکه می گیرد یا چهره ماندگار می شود.می دانید چه کسی است؟ رئیس .چه کسی در همایش ها وجشنواره ها مورد تشویق قرار می گیرد؟افرادی که با تعامل یکدیگر سازمان را به هدف نائل می آوردندیا رئیس؟اگرقرارباشد در بازار رقابتی، ازحریفان پیش بیفتیم،فعالیت گروه ومشارکت وتیم های کاری را بعد از حصول نتایج رضایت بخش،را به نام خویش مصادره نکنیم.

برای درک وضرورت تیم های کاری به تعریف آن پرداخته می شود.ودرشماره های بعدی وبلاگم، ویژگی ها وچگونگی تشکیل آن را خواهم نوشت.

تیم (team)عبارت است ازیک گروه یا چند نفر از افراد که به طور مستقیم با یکدیگر تعامل برقرارمی کنندوبرای رسیدن به هدف کارها را هماهنگ می نمایند(بهرام زاده،1382) معمولابهترین تیم ها آن هایی هستندکه کوچک باشند.مدیر نباید اجازه دهد که تعداد اعضاء به بیش از12نفربرسد.اگرسازمان یا واحد موردنظربزرگ باشد ومدیر بتواند تیمی را تشکیل دهد،لازم است که یک تیم اصلی وتعدادی زیرمجموعه وواحد فرعی به وجودآورد(رابینز،1380)