مدیروکارمند

درمطالب قبلی درخصوص اهمیت ایجاد تیم های کاری درشرکت یا سازمان ها سخنی مختصربه میان آمد. مدیریک شرکت جهت افزایش وهم افزایی دانش کارکنان درابتدا باید به آنان اعتماد نماید.وازبین پرسنل خود، کسانی را که انگیزه ی بیشترودانش برتردارندرا درغالب یک گروه ویک تیم،تشکیل دهد ووظایف هریک را تشریح نمایدوبه جای تکیه برفعالیت های فردی،کارهای جمعی را ارزش گذاری نماید.

مدیران فردا که این وبلاگ را می خوانند، مهم است که بدانند"من" مهم نیست و "ما" مهم است .

درمرا سم جشن تولدی دعوت بودم.دختربچه ی خردسالی، وسایل آرایشی مادرش را می گیردوخودرا آرایش می کند وخودرا به جمع می رساند وفریاد می زند" من را ببینید"

دربین مدیران دیروزوامروز،شاید خیلی این  مهم باشد که به بالادستان خود بگویند"من را ببینید"، نه، همکارانم را.ولی مدیران جوان فردا، تجربه ی دخترک شیطون را طوری دیگربه گوش جمع می رسانندومی گویند"من وهمکارانم را ببینید"

متاسفانه با همراهی وهمدلی وهمسویی ، سازمان را به پیش می بریم، اما همین که باران بند آمد، چتر ها را می بندیم وآن  را به کناری می اندازیم.وهمکاران خود را درپارکینک ، پارک می کنیم وخدمات آنان را فراموش می کنیم.وکسانی که تا دیروزسهم بزرگی دربزرگ کردن سیستم داشتند را درنیمکت ذخیره ها می نشانیم .وبرای فرارازشرمندگی ازآنان فقط به آنان می گوییم، خودتان را گرم کنید.بدون این که به بازی وارد شوند. ودرفرایند تصمیم گیری، ازآنان نظری خواسته نمی شود.وبدین طریق، فرهنگ کارفردی، را ناخودآگاهانه ، فرهنگ سازی می کنیم.وکارگروهی ومشارکتی را درنطفه خفه می کنیم.

مدیر فردا،وقتی بعد ازانتخاب، منصوب شد.بهرحال بایدازکارکنان موجودش بهره وری را افزایش دهد.

اما متاسفانه بدلیل سیاست زدگی جامعه ما،مدیران دیروزوامروز، با یک پیش داوری وقضاوت عجولانه، موجودیشان که همان کارکنانشان باشندوباید با ایجاد تیم های کاری، سینرژی تولید نماید.می بینیم که دسته بندی صورت می پذیردوافراد را دریک سیستم،به خاطرتعلق به گروه" الف"،بازی نمی دهدودرعوض گروه "ب " را که به  گروه خونی خودش نزدیک است وشاید هم ازدانش وتخصص وتعهد،بی بهره باشند.درفرایندتصمیم گیری، آنان را مشارکت می دهد.وبسترمناسب برای به فعلیت رسیدن، استعدادها را فراهم نمی کنند.واین گونه است که سازمان زیان دهی داردونوان رقابت را درمیان رقبای خود،ندارد.وورشکستگی خود را باید جشن بگیرد.

مدیران فردا باید صرف نظرازگرایش های فکری کارکنان، هرکس را که دارای دانش بیشتروانگیزه ی خدمت دارندرادرمسیرتولیدورشد وبالندگی ، قراردهند.پیش نیازچنین توجهی، اعتماد است.اعتماد امروزه یک سرمایه اجتماعی محسوب می شود.